"Październikowa rdza" Agnieszka Kuchmister

 

"Nie bójcie się,gdy dzwon w starym kościółku dzwoni,choć nikt w niego nie uderza. Nie bójcie się jasnych cieni plączących się między gruzłowatymi jabłoniami. Nie bójcie się wilków ani dziewczęcej zjawy,która czasami przychodzi od strony lasu. Bójcie się ludzi,oni są prawdziwi".

"Październikowa rdza" to historia pełna powrotów do przeszłości,duchów przodków, małomiasteczkowych tajemnic i krzywdy wyrządzonej przez...no właśnie,dokładnie kogo? Odpowiedź da nam oczywiście przeczytanie książki. Ciemny las,sekrety,ludowe bajania i przeszłość splątana z teraźniejszością.

W 1989 roku w Swarzebiu znika Alicja Wicher,a siedem lat później Agata Kto,córka grabarza natrafia na ślad dziewczyny. Małe miasteczko skrywa wiele sekretów i aby odkryć, co stało się z dziewczyną należy prześledzić stuletnią historię miejsca. Każde taki region ma swoje legendy,miejsca,gdzie lepiej nie zaglądać i ludzi,od których lepiej trzymać się z daleka. Co stało się z dziewczyną? Czy to faktycznie wymyślonych stworów warto się bać czy raczej ludzi?

Bardzo spodobał mi się pomysł na historię i poczułam,że jest bardzo w moim klimacie,jednak z przykrością stwierdzam,że nie zachwyciła mnie i nie porwała. Świetnym zabiegiem jest cofanie się w czasie i pokazywanie coraz odleglejszej historii,jednak ja się w tym pogubiłami i były momenty,że straciłam sens opowieści. Bardzo duża liczba bohaterów i odniesień chyba mnie pokonały,choć były momenty,że dałam się porwać niektórym rozdziałom. Niestety nie wszystkim.

Sama nie do końca potrafię stwierdzić co nie zagrało,bo całość jest dosyć intrygująca,pomysłowa i dobrze napisana. W wielu rozdziałach czai się mrok,krzywda,dziwne stwory,ludzkie lęki i duża wrażliwość.Chyba czasami na niektóre historie to nie ten czas i nie ta pora i tak było tutaj. Polecam Wam jednak przekonać się dokąd zaprowadzi was ta podróż,co kryje się w mroku lasu i dokąd trzeba się cofnąć by odnaleźć odpowiedzi na nurtujące pytania...

Współpraca reklamowa z wydawnictwem Znak Literanova.