"Matki" Brit Bennett

"Matki" to książka niezwykła w swej prostocie. Opowiada o losach mieszkańców małego miasteczka, którzy prowadzą normalne życie,kochają i chcą być kochani, szukają swojego miejsca na świecie i błądzą... To książkach o matkach i ich życiu, o samotności, złych decyzjach i poszukiwaniu szczęścia.  

"To ostatnie wakacje, zanim Nadia Turner wyjedzie na studia. Bez żalu myśli o pozostawieniu ojca i domu,który po samobójczej śmierci matki stał się przygnębiajacym miejscem. Nic nie zmieni jej planów,ani przyjaźń z Aubrey,ani romans z Lukiem,synem miejscowego pastora,ani nieplanowana ciąża. Po latach Nadia, Luke i Aubrey,uwikłani w związek, w którym wciąż słychać echa tamtego lata,nie będą mogli uwolnić się od pytania: Co by było,gdyby... " 

Dla mnie, przede wszystkim, jest to opowieść o samotności. Właściwie wszyscy bohaterowie, mimo że mają przyjaciół, rodziny, są w związkach to ze swoimi problemami są zupełnie sami. Nie chcą i nie pozwalają sobie pomóc. Swój ból i smutek spychają w głąb duszy, pielegnują tajemnice, które ich niszczą i nie pozwalają iść dalej. Historia opowiedziana jest z dwóch perspektyw- Matek z Wieczernika, które lata młodości mają dawno za sobą i Nadii, która praktycznie przez całe swoje życie nie może zapomnieć o lecie, które odmieniło jej losy i zmieniło jako kobietę i matkę. 

Tytuł odnosi się nie tylko do Matek z Wieczernika,ale też Nadii i Aubrey oraz innych matek z książki. To one podejmują decyzje, rodzą dzieci lub decydują się na aborcję, one skrywają tajemnice i trzymają rodzinę w ryzach. 

"Twoje ciało przestaje należeć do Ciebie. Obcy ludzie dotykają Twojego brzucha i pytają, kiedy rozwiązanie. Czemu uważają, że mają do tego prawo? Ale ty nie jesteś już tylko sobą. I czasem to przeraża,bo już nigdy nie będę tylko sobą. A czasem to przyjemne, ponieważ będę czymś więcej". 

Książka jest sentymentalną podróżą przez życie bohaterów. Wzrusza i smuci jednocześnie, pokazuje jak łatwo stracić szczęście i jak złe decyzje wpływają na całe nasze życie. Po przeczytaniu byłam mile zaskoczona, bo mimo iż historia nie jest niezwykła to jest piękna w swej prostocie i może dotyczyć każdego z nas. Pozostawia niedosyt i smutek w sercu,a takie pozycje bardzo cenię.