"Równonoc" Ewa Przydryga
"Równonoc" to thriller psychologiczny o traumach i lękach,które siedzą w człowieku bardzo głęboko. Nie sposób o nich zapomnieć ani z nimi żyć,a jeszcze ciężej pokonać...
Justyna będąc dzieckiem traci ukochana siostrę. To wydarzenie odciska głębokie piętno na jej życiu i przyszłości. Postanawia skorzystać z terapii,którą prowadzi ekscentryczny lekarz stosujący dosyć niekonwencjonalne metody. Tu po raz kolejny bohaterka styka się ze śmiercią,bo na terenie ośrodka dochodzi do morderstwa. Gdy po trzech latach po raz kolejny próbuje żyć normalnie, wydarzenia mrocznej nocy wracają. Ale tym razem nie uda jej się uciec...
"Równonoc" jest bardzo dopracowanym i świetnym językowo thrillerem. Czyta się go genialnie i bez wahania wchodzi w świat ludzkich traum,niepokoju,walki o każdy spokojny dzień.Ciekawy jest cały wątek dotyczący leczenia i tego,z jakiego powodu można mieć fobię.Dla mnie było tu jednak za dużo śmiertelnych zdarzeń jak na jedną bohaterkę.Zetknięcie ze śmiercią siostry,morderstwo na terapii i zginięcie dawnego kolegi,do tego inne dosyć mocne turbulencje,które sprawiają,że tych zdarzeń jak na jedną osobę robi się dosyć sporo i trochę tracą one na wartości.Z drugiej jednak strony wszystko to sprawia,że akcja powieści jest niezwykle dynamiczna,mroczna,duszna i niewiadomo kiedy orientujemy się,że wręcz dobiegliśmy do końca.
Samo osadzenie niektórych zdarzeń w noc równonocy dodaje im jakby wyższej rangi i tajemniczości.Walka bohaterów o próbę normalnego życia chwyta za serce,tym bardziej gdy starają się zostawić za sobą przeszłość,która i tak uparcie powraca."Równonoc" niewątpliwie oczaruje fanów twórczości autorki i zapewne niejeden z nas zada sobie pytanie: czy byłbyś w stanie zabić,by pozbyć się swojej traumy i bólu?Po wielu entuzjastycznych opiniach czekałam,aż książka mnie po prostu rozłoży na łopatki i totalnie skołuje,ale tak się nie stało.Choć nie zaprzeczam jest świetnym thrillerem,zgrabnie skonstruowanym i bardzo dobrze przemyślanym.
Justyna będąc dzieckiem traci ukochana siostrę. To wydarzenie odciska głębokie piętno na jej życiu i przyszłości. Postanawia skorzystać z terapii,którą prowadzi ekscentryczny lekarz stosujący dosyć niekonwencjonalne metody. Tu po raz kolejny bohaterka styka się ze śmiercią,bo na terenie ośrodka dochodzi do morderstwa. Gdy po trzech latach po raz kolejny próbuje żyć normalnie, wydarzenia mrocznej nocy wracają. Ale tym razem nie uda jej się uciec...
"Równonoc" jest bardzo dopracowanym i świetnym językowo thrillerem. Czyta się go genialnie i bez wahania wchodzi w świat ludzkich traum,niepokoju,walki o każdy spokojny dzień.Ciekawy jest cały wątek dotyczący leczenia i tego,z jakiego powodu można mieć fobię.Dla mnie było tu jednak za dużo śmiertelnych zdarzeń jak na jedną bohaterkę.Zetknięcie ze śmiercią siostry,morderstwo na terapii i zginięcie dawnego kolegi,do tego inne dosyć mocne turbulencje,które sprawiają,że tych zdarzeń jak na jedną osobę robi się dosyć sporo i trochę tracą one na wartości.Z drugiej jednak strony wszystko to sprawia,że akcja powieści jest niezwykle dynamiczna,mroczna,duszna i niewiadomo kiedy orientujemy się,że wręcz dobiegliśmy do końca.
Samo osadzenie niektórych zdarzeń w noc równonocy dodaje im jakby wyższej rangi i tajemniczości.Walka bohaterów o próbę normalnego życia chwyta za serce,tym bardziej gdy starają się zostawić za sobą przeszłość,która i tak uparcie powraca."Równonoc" niewątpliwie oczaruje fanów twórczości autorki i zapewne niejeden z nas zada sobie pytanie: czy byłbyś w stanie zabić,by pozbyć się swojej traumy i bólu?Po wielu entuzjastycznych opiniach czekałam,aż książka mnie po prostu rozłoży na łopatki i totalnie skołuje,ale tak się nie stało.Choć nie zaprzeczam jest świetnym thrillerem,zgrabnie skonstruowanym i bardzo dobrze przemyślanym.
Współpraca reklamowa z wydawnictwem Literackim.
Komentarze
Prześlij komentarz